Dag 41-42-43

Ik heb een verschrikkelijk nacht achter de rug. Zowat de hele nacht heb ik op het toilet doorgebracht dat tot overmaat van ramp ook nog eens verstopt raakte. Gelukkig was de aanliggende kamer open en vrij zodat ik daar mijn ongemak kwijt kon. Als een dweil stap ik toch maar op de fiets maar bij de eerste klim blijkt dat de fut eruit is. Bij een cafeetje bekijken we de mogelijkheden die er zijn om toch in ons einddoel Galati te geraken. Er blijkt een treinverbinding te zijn tussen Barlad en Galati. We gaan voor de trein en dus 20 km terug. Wytze krijgt ondertussen ook steeds meer last van zijn darmen. In Barlad hebben we geluk. De trein staat net klaar op het perron. Het wordt een zware treinreis van 3 uur. Het is er heet en we worden steeds beroerder. Drinken hebben  we niet; er was geen tijd om nog iets te kopen. Maaar … gelukkig was er wel een toilet  aan boord. Om 15.00 uur zijn we in Galati. We maken een rondje door de stad en vinden hotel Alex . Om 15.30 liggen we allebei doodop en beroerd in bed. Het is wel duidelijk, we hebben voedselvergiftiging opgelopen en dat is niet leuk! We duiken in onze medicijn tasjes en scheuren de Norit en de ORS-zakjes maar eens open want dat zal wel nodig zijn. Van mijn eigen diëtiste krijg ik nog wat eettips en vooral RUSTEN is het advies

Dat doen we al wordt de continuïteit wel verstoord door afwisseling van de wacht op het toilet. Gelukkig is er afzuiging en airco.

Volgende dag boeken we bij in hotel Alex. We zijn nog steeds beroerd. Met mij gaat het iets beter. Wytze daarentegen zit nog in de fase waarin ik gisteren zat. We moeten wel onze kamer uit en verhuizen naar een kamer op 1 etage hoger. Pfff. Ik ga namiddags nog wel even naar buiten maar echt lekker is het niet met 35 graden. Ik koop wat te eten en ga weer vlug terug naar mijn bedje onder de airco. Ik eet wel wat maar het heeft geen lange doorlooptijd. Wytze lust nog niets.

We volgen het advies waar we ook het meeste zin in hebben  nl. RUSTEN.

DAG 43 : 1 juli

Het gaat ons iets beter. We hebben zelfs bij het ontbijt een gedeelte van een omelet op. Niet dat het een lang verblijf kende maar de eetlust keert toch weer een beetje terug. We hebben ons verblijf opnieuw met n dag kunnen verlengen. Het is hier vandaag 37 gr dus op de fiets stappen zou onverantwoord zijn. Gaan we toch lekker bloggen!

En morgen? We zien het wel …… en jullie lezen het wel.