Vandaag rijden we de hele dag langs de, door de velden slingerende, Donau. Soms klopt het Limesboekje niet met de GPS-route. De GPS-route is waarschijnlijk wat verouderd en stuurt ons soms over nu doodlopende straten op een industrieterrein. Wytze heeft moeite met het lezen van het routeboekje dus af en toe moeten we de route zelf zien te vinden. Als we door de kleine stadjes fietsen kijken we uit naar winkels die mogelijk slaapmatrasjes verkopen. Die van Wytze heeft namelijk vannacht zijn laatste adem uitgeblazen. Als we in Bogen bij een klein terrasje aan de koffie zitten tipt de serveerster ons om naar een outdoor-winkel in het centrum te fietsen. De winkel is snel gevonden maar helaas ze verkopen er eigenlijk alleen maar outdoor-kleding. Op de vraag: “Haben Sie ein selbst aufgeblasenen Matratse?” Sturen ze ons door naar een sportzaak van Inter. Bij Inter is het uitverkoop en warempel ze verkopen er zelfs ook selfinflating matrasjes. Wytze is gered en klaart helemaal op. De route verloopt verder probleemloos en kent ook geen echte bijzonderheden. We slingeren de hele dag met de Donau mee door de Beierische velden en luisteren bijna onophoudelijk naar het geroep van de koekoek die ons al sinds we in Duitsland fietsen vergezelt. Onze camping, Camping Dreiflüsse, ligt bij Irring, zo’n 500 m van de route af. Op het terrein is zelfs een Lourdesgrot! Er zijn daar veel Nederlanders. Vol ongeloof horen ze onze plannen aan en wensen ons heel veel succes. Ze vinden ons toch wel heel stoer. Het avondeten hebben we onderweg al ergens ingeslagen. Voor 2 dagen zelfs omdat het morgen alweer zondag is. We laten het ons goed smaken. Voor de knabbel hebben we voor vanavond een doosje dadels klaarliggen. Ook lekker.
Mijn Velodroom 