De kinderen van het schoolkamp zijn al vroeg wakker en wij dus ook. Om 9 uur trappen we de camping af. Onze Engelse medefietsers zijn ons net iets voor. Na zo’n 10 km zien we ze een eindje voor ons uit fietsen. Vanaf een dijkje komen ze ons tegemoet en slaan daar links af. Volgens onze route moeten wij het dijkpad op. We doen dat ook maar merken even later dat dat bijna onbefietsbaar is. Het pad, waar we vorig jaar nog wel overheen fietsten, is nu volledig dichtgegroeid. We draaien ook maar om en gaan opnieuw achter het Engelse stel aan. Hierna volgen er lange eentonige wegen die ons door het begin van de Puszta’s voeren. Hoewel we zelfs door een natuurpark fietsen kan de omgeving mij niet echt boeien. Er staan vooral veel graan, druiven en lijsterbesbomen. Met de wind in de rug schiet het wel aardig op en zijn we al om 15.00 uur in de buurt van Bugnac, dat we als eindbestemming gepland hadden. In de aanvullingen op het routeboekje zien we dat er ook nog een camping is bij Kiskunkajsa, die door een Nederlander gerund wordt en “Ons Dorpke”heet. Dat lijkt ons wel wat. Als we bij de camping aankomen is er echter niemand te bekennen. Er is wel plaats genoeg op de kampeerweide dus zetten we onze tentjes daar maar op. Even later komt er in een oude rode Ford transitbus een oudere man aan aangereden. Hij blijkt de 75-jarige eigenaar van “Ons Dorpke” te zijn. Met zijn duidelijk Limburgs accent vertelt hij honderduit. Hij komt oorspronkelijk uit Boxmeer en runt deze camping al zo’n 14 jaar. Hij was er even niet omdat zijn vrouw zojuist een eindje verderop een aanrijding had gehad. De auto zit in de prak en zijn vrouw is nu ter observatie naar het ziekenhuis gebracht. Zijn camping staat te koop omdat het niet zo goed gaat met zijn gezondheid. Morgen komt er een mogelijke koper kijken. Voor € 5,00 pp mogen we blijven. Dan krijgt hij een telefoontje van zijn vrouw. Ze mag naar huis dus moet hij haar even op gaan halen.Tijdens zijn afwezigheid zullen wij de camping in de gaten houden en spelen we even voor receptie! Er meldt zich een Engels paar in een motorhome. Ze hebben er al eerder overnacht dus zoeken zij ook al vast een plekje. Even later komt de eigenaar met z’n vrouw in het busje het kampeerterrein opgereden. Ook de vrouw vertelt honderduit over wat haar toch allemaal overkomen is. Hoewel ze duidelijk nog wat overstuur is gaat ze toch eerst kennismaken met de nieuwe Engelse gasten. Ook haar man meldt zich even later weer bij ons en wil de door zijn (on)gezondheid gedwongen verkoop van de camping aan ons uitleggen. Hij neemt ons mee over het terrein en laat trots zien wat hij daar allemaal voor elkaar gekregen heeft en welke plannen hij nog voor de toekomst voorbereid heeft en nu dus niet meer ten uitvoer kan brengen. Zielig verhaal eigenlijk. We hebben met hem te doen en wensen hem veel succes met de verkoop want dat is wel duidelijk de camping hangt hem nu als een blok aan zijn been. Hij vraagt € 185.000,00. dus wie er interesse heeft..
Mijn Velodroom 